Wát een leuk weekend hebben we gehad!!
Zaterdag 14 mei zouden we gaan trainen met de Randmeren, en op zondag zouden de Sprintkampioenschappen plaatsvinden. Het liep wat anders dan verwacht: op zaterdag geen tot nauwelijks wind en op zondag iets te weinig deelnemers om een officieel NK te organiseren. Dit alles mocht de pret niet drukken. Het was heerlijk weer, de locatie was perfect, er waren meerdere 'nieuwe' Randmeerzeilers om kennis mee te maken en op zondag hebben we toch zeven wedstrijdjes weten te varen.
De uitslag:
Hieronder de verslagen van Jant Tine en Marijke, RM1111, van Jeroen Kirch en Jeroen Sinnige, RM 1008, en van Jasper Visser, bemanning 1115
Trainen zonder wind
Jant Tine en Marijke, RM1111
Aan de trainingsdag op zaterdag 14 mei deden elf Randmeren mee, variërend van beginners tot ervaren wedstrijdzeilers en zowel toer- als wedstrijdzeilers. We werden ingedeeld in twee groepen, zes enthousiastelingen met weinig of geen wedstrijdervaring, die werden meegenomen door Fred Dankers, en vijf diehards, min of meer ervaren wedstrijdzeilers, onder begeleiding van Mark en Franc Schiet. Zelf waren we ingedeeld bij de diehards. We begonnen de dag met theorie, vooral over het starten voor een wedstrijd. Mark vroeg aan iedereen naar hun tactiek voor een goede start. Interessant om van iedereen te horen hoe ze het meestal proberen aan te pakken. Tegelijkertijd vroeg ik me natuurlijk af of iedereen zijn diepste geheimen prijsgaf of gewoon een makkelijk weggevertje presenteerde. Maar hoe dan ook waardevolle tips waar we allemaal nog wel wat van konden oppikken.
Ondertussen zaten we regelmatig naar buiten te kijken over de plas waar het maar niet ging waaien. We zagen de Regenbogen naar buiten dobberen bij de KWVL en vervolgens weer terugdobberen naar de wal. Hier en daar zat wat rimpeling op het water maar de meeste zeilbootjes op de plas lagen zo goed als stil.
De enthousiastelingen waren inmiddels wel het water opgegaan en deden daarmee hun naam eer aan. Ze konden toch wel wat oefenen gelukkig.
Wij besloten ook maar het water op te gaan en hebben wat geoefend met de startlijn. Na ongeveer drie kwartier was het wel tijd om te lunchen.
De wind kwam er niet bij en we hebben lang geluncht. Gelukkig is dat ook altijd erg gezellig en is er genoeg informatie uit te wisselen.
Jammer genoeg was er te weinig wind om die middag nog het water op te gaan. Wat we nog wel hebben gedaan is elkaars boot bekijken. Hoe richt iedereen zijn boot in? Verbazingwekkend hoe vier Randmeren toch zo verschillend kunnen zijn. Ook daarvan kon iedereen wel weer wat inspiratie opdoen. En het blijkt toch dat ieder z’n eigen gewoontes heeft en dat voor ieder ook soms het beste werkt.
Bij gebrek aan wind zaten we deze middag vroeg aan het toch welverdiende biertje.
Verslag Trainingsweekend Loosdrecht 14-15 mei 2022
Door Jeroen Kirch en Jeroen Sinnige, RM 1008
In het voorbereidende zoomcafé zei Paul Knoop (vrij vertaald) dat hoe langer hij zeilde hoe meer hij zich realiseerde dat hij nog veel niet wist. Ik had het zelf kunnen zeggen. Het trainingsweekend was in een nieuw jasje gestoken. Op zaterdag leren met trainers Fred en Mark en op zondag in korte wedstrijdjes laten zien wat je kon (en had geleerd). Wij van RM 1008 mochten niet meedoen met de vier gevorderden boten en kwamen in de groep van zeven boten bij Fred.
Zeilschoolinstructeurs krijgen bij gebrek aan wind de opdracht om de pupillen te vermaken met knopen leggen. Dat deed Fred gelukkig niet, maar hij reciteerde wel vol verve uit zijn gehele oeuvre als wedstrijdzeiler met ervaringen en weetjes. Wist je bijvoorbeeld dat de Randmeer in 16 seconden op snelheid is? Dat de genua schoothoek aan de wind op 45 graden moet aangrijpen? Dat het genua achterlijk aan de wind 15 centimeter van de zaling af moet staan? Dat je daar een extra telltale kunt aanbrengen? Dat je je grootzeil op de bovenste achterste ipv voorste telltale moet zeilen? Dat je de buitenwanten met de bierstrekker op spanning brengt en een spanningsmeter niet zo nuttig is? Nou, dat wisten wij nog niet. Dat we onder 15 graden helling moesten varen wisten wij al wel, maar deden we niet consequent. Fred eindigde het voorspel met de vraag wat wij wilden leren? Uhh, ‘nou Fred, laten we je mooie programma uit de email gaan doen en met name aan de wind hard en hoog zeilen’! Probleempje was echter dat het nog steeds bladstil was.
Maar Fred deed zijn prepensioen activiteit eer aan en heeft altijd een plan B. ‘Zullen we dan eerst maar eens de boten gaan bekijken’? Goed plan Fred! De een na de andere boot werd geheel of gedeeltelijk professioneel maar vriendelijk gedeclasseerd. Bij sommige snapte ik dat wel, maar om nou mijn boot ‘een toerboot’ te noemen was wel even slikken, maar Fred had misschien wel beetje gelijk. Wij van RM 1008 zouden hem wel even een poepie laten zien (zie verderop).
Na de theorie naar de praktijk op het water. Het was fantastisch weer, maar nog steeds geen wind. De Regenbogen bij de Koninklijke buren, die daar hun Sprintkampioenschap zouden varen, kwamen de hele dag niet in actie. Wij wel, maar dat was het betere dobberen en we hebben wel drie driehoekjes kunnen varen. De begeleidingsboot met Fred, Jolanda en Sebastiaan visiteerde iedere boot, deelde observaties en enkele cursisten werden letterlijk op hun plaats gezet. Toch weer leerzaam. Een eindje verder zagen we de vier boten met dobberen voor gevorderden. Leek ons een makkie. Dat zeilen – in de zin van door de wind voortbewogen worden – werd hem dus niet meer. Bootjes terug naar de steiger en de pyjama voor de nacht aangedaan.
Fred had nog een epiloog. ‘Zal ik wat vertellen over het starten, want dat is bij sprintwedstrijdjes 75% van het werk?’ Dat zelf verstopte paasei konden we niet afslaan en er volgde weer een boeiende uiteenzetting met feiten, voor- en nadelen, vlaggen en dilemma’s waar we voordeel uit konden putten. De meester zelf probeerde op het laatste moment te kijken waar de minste drukte was. Met enkele oorlammen en verhalen werd de dag afgesloten en waren we getraind.
De volgende dag sloten de ‘diehards’ van de RKO, zoals Wouter, Joost, Lukas, Nienke en Nico, zich aan bij de club voor de sprintwedstrijden. Windstiltes werden zowaar afgewisseld met zeilbare perioden. Wij van RM 1008 gingen als een speer in de eerste (of was het de tweede) flight: een goede start, een spi die zowaar snel omhoog kwam, winddraaiingen die wij heel goed in hadden geschat (ahum) en na de onderboei lagen wij toch maar mooi voor op Dankers en van der Gronden. Maar toen draaide de wind in ons nadeel (of maakten wij gewoon een foute slag) en werden op de finish geklopt. Bijna een poepie laten zien. De schrik zat er behoorlijk in bij hen. Ik vertelde bemanning Jeroen dat beiden in andere jaren kampioen waren geweest. Wij voelden ons het mannetje. Maar in de flights daarna boekten anderen meer progressie dan wij. Het ging bergafwaarts bij ons met als dieptepunt een minuut te vroeg starten. Erg dom, maar ook wel weer leerzaam. Wij dachten nog dat de cracks ons nog wel wat aanwijzingen zouden geven, maar het was natuurlijk ieder voor zich en vrouwen en kinderen eerst. Niks aanwijzingen en online tips naar elkaar. Erger nog: glashard ontkennen dat je bij de start de pin hebt geraakt onder het oog van Annekrijn en niet neutraliseert met rondje. Maar ik weet zeker dat hij wel zijn knipperlicht bij het verlaten van een rotonde gebruikt. Dat maakt veel goed.
Afsluitend woorden van dank aan de trainers voor hun geduld met ons, Jolanda voor het hartelijke welkom met blauwe muntjes, RKO voor het organiseren en De Vrijbuiter voor de faciliteiten. Wij gaan nog even wat oefenen en zijn weer van de partij op het Vrijbuiterweekend.
De Randmeer Sprint wedstrijden zondag 15 Mei 2022
Door Jasper Visser, bemanning 1115
Vanwege weinig wind begon de trainingsdag op zaterdag rustig. De gevorderden hebben de fijne kneepjes van het starten besproken. Voor de zeilers met minder wedstrijdervaring werd de nadruk gelegd op boothandeling.
Met veel plezier is er ook in de verschillende boten gekeken hoe deze zijn ingericht voor het wedstrijdzeilen. Zo was er naast de vele overeenkomsten, op de verschillende boten ook gekozen voor eigen praktische oplossingen.
Op de dag van de wedstrijd is het vroeg dag voor de wedstrijdzeilers die de boot nog te water moesten laten daar het Palaver al om 09:00 gepland was. De baan was een vierkant met een gecombineerde start- en finishlijn. Er werd gestart met maximaal vijf schepen per start, waardoor de wedstrijdleiding goed zicht had op een eventuele te vroege start. Voor de zeilers was het ook goed opletten daar er bij een valse start alleen de X-vlag, individuele terugroep, getoond zou worden ook als er meerdere schepen te vroeg te lijn gepasseerd zouden hebben. En het meest belangrijke van de dag, er was wind, dus er kon gezeild worden.
Na het palaver voeren de 14 boten richting de wedstrijdbaan te varen. Om 09:55 uur klonk het eerste waarschuwingssignaal voor de eerste start. Wij, de 1115, zaten bij de eerste start in de 3e shift dus konden we de kunst van het starten en de juiste startplek een beetje afkijken. Dit hielp helaas niet erg: we eindigden in de eerst pot op de vierde plek. Het was moeilijk zeilen, met veel winddraaiingen en -stiltes gedurende de wedstrijd. We konden gelijk door naar de tweede wedstrijd omdat we nu ingedeeld waren in shift 1. Na een slechte start gingen we gelijk na de start overstag, wat een juiste keus bleek: we bereikten als tweede de bovenboei en konden deze plek verzilveren op de finish. In twee races daaropvolgend was het lastig varen. De wind nam toe en af en had als vanzelfsprekend wisselende richtingen. Hulde voor het wedstrijdcomité die met man en macht de wedstrijdbaan er zo goed en zo kwaad als mogelijk in kon leggen.
Na vier keer drie wedstrijden gingen we naar de wal voor de lunch. Er was genoeg wind om voor iedereen op tijd aan wal te arriveren en van een welverdiende lunch te genieten.
De eerste start na de lunch werd begon om 13:30 uur. Nadat twee wedstrijdjes door het wegvallen van de wind werden afgeschoten was het raak bij de derde poging. Voor ons de 1115 pakte dat niet verkeerd uit. We voeren namelijk een tweetje. Vol goede moed wedstrijd zes in. De start was niet zo best maar door een befaamde windshift lagen we er opeens goed bij. We hadden de bovenboei als eerste gerond en vol door naar boei twee. Daar waren we de weg kwijt. Door een verkeerde manoeuvre voeren de 636 en de 463 ons op het voordewindse rak voorbij en waren niet meer in te halen. Een drietje, net als de laatste wedstrijd.
Al met al een mooie wedstrijddag, lekker weer, moeilijke wind, goed gezelschap en een van te voren onverwachte winnaar, de 673 van Ralph en Piet.
Zeilvereniging De Vrijbuiter dank voor de organisatie en gast vrijheid we hebben genoten van een mooi weekend Loosdrecht.
Er zijn foto's gemaakt!
Van de Sprintwedstrijden klik hier
Van de training klik hier
Met dank aan de fotografen: Jolanda en de moeder van Björn.
