De Sneeker Zeil Olympiade kwam in de plaats van de Sneekweek, die werd afgelast vanwege Corona. Veertien Randmeren deden mee met dit weekend van 7-9 augustus 2021

Dag 3 en de Olympiade zit er op.

Dag 2 sloten we af met de wetenschap dat er in het klassement nog van alles mogelijk was. Er viel veel te winnen en er werd ook veel gewonnen. De storm van de zondag was over zijn hoogte punt heen, maar ook in de staart was het flink raak. Rond het middag uur , in ons eerste lange rak naar de boei, was deze op het hoogte punt.
Met de ervaring van de zondag, was het net iets beter te behappen, als was het eigenlijk weer te veel. Met 2 in de boot was er even de vertwijfeling of doorgaan nog leuk en verantwoord was. De ladys boot 1111, volgde ons voorbeeld van de zondag en rolde de genua in. Heel veel snelheid scheelde dat niet eens. Over de plas terug ging de dames het ook zonder Spi in planee . De G2 is echt een prachtige boot, zij hadden ook de tijd om ons van achter te zien opkomen en onder hen door naar de volgende boei te zien gaan. En dat met een ontwerp van meer dan 60 jaar oud.

De 350 van Bertel boorduurde voort op het plan om de Genua tot fok ( of anno 2021 High Aspect ) om te bouwen en binnen de wanden door te voeren. Geef er een fancy naam en we worden allemaal enthousiast. Met net dat staartje wind en te kort aan training, blijft het vergelijken nog even achter. Ik ben zelf een grootvoorstander om de Randmeer beter zeilbaar te maken voor ook de wat mindere krachtpatsers. Het is een beperkte aanpassing met voordelen voor toer en wedstrijd zeilers.

Terug naar de onderlinge knelpunten tussen de boten van jachtwerf Heeg en de Randmeren onderling. De boot met de beste winst papieren, wilde de aansluiting met de kop niet verliezen en dacht gebruik te kunnen maken van ruimte tussen boei en G2. Dat leverde een extra rondje op. Start je met z'n drieën in de 4 met vijven, is het ook zaak zo te eindigen. De verloren man in het kruisrak werd weer netjes opgepikt. De staart met wind trok over, wat meer rust in de boten opleverde. Niet helemaal naar de wens van de sterke mannen van de 19. Dat niet de ouderdom, maar het onderhoud en de vaarkunsten van doorslaggevend zijn, bewezen zij in elke race. Van het meer naar de Poelen voorop en dan het keuze moment, wel of geen Spi. Wij hadden ons eigenplan en al doet de naam wat anders vermoeden, we hadden een duidelijk doel. Na 16 jaren varen nog nooit een 1 op Sneek. Na de boei, Spi erin en onderlangs halve wind, naar de Poelen. Op 1 en niet meer eraf.

De invloed van het land en bijbehorende bomen rijen, maken het op de kleinere plas heel lastig en vooral anders varen. Met de informatie van i-sail kan je daar je voordeel mee doen. De ervaring van zaterdag, met dezelfde baan, had iedereen nog bij zich. De Black Jack liet het pokeren voor wat het was en met vaar en zeilkunst kropen zij naar voren. Langs de 19 naar vader en zoon Ten Hoopen.
Zou het voldoende zijn voor de overal winst?

Daar werd driftig aan gerekend op de volgboten. Met Capten Fredrik op zijn love boat, was daar alle mogelijkheid voor. Fred was zondag met 5 dames wel heel goed gemutst. Zien we Fred en Jolanda nog wel terug in de Randmeer? Met "We are the Champions" uit de luidsprekers van de Lover boat bij de finisch, kwam het Sneek gevoel ook meer naar boven.

Voor overal winst voor de Mi Dushi, moest er heel wat gebeuren, 2 plaatsen voor de 1030, of 1 plaats met een 1 tje, twee voor de 19 en 463 en 3 voor de 1029 met een 1 tje. En het werd het wel en toch weer heel anders. Chris en Roel eindigde als 2'de. Goed voor de 1026. Er was "een maar" welke over de gehele race meeging. Wie ging er te vroeg van start ? Het was te veel overleven op de startlijn omdat zelf te kunnen zien. Was het de 1026 zelf, met het credo "nooit te vroeg is altijd te laat", hadden wij daar vrede meegehad. Het werd de 633, en kwam de Black Jack op tafel te liggen ? Even wel en dan die reglementen. We lezen ze allemaal niet. Een aftrek wedstrijd. En met een 2 en 1 was het onmogelijk voor andere daar aan te komen.

Na 23 maanden droog staan, werden we eindelijk echt nat. Wind, regen en zon en veel competitie. De borrel na afloop ging er goed in, misschien wel te goed. Het alles is er nog en er komt nog meer. Eindelijk.

1026 Team Mi Dushi